چرا باید اسباب بازی کمتری برای کودکان خریداری کرد؟

بازی کردن با اسباب بازی در رشد استعدادهای کودکان نقش مهمی‌دارد. اما کودکانی که بیش از اندازه اسباب بازی دارند و هر آن چه که بخواهند برای آن‌ها تهیه می‌شود؛ خلاقیت خود را از دست داده و تبدیل به فردی سیری ناپذیر می‌شوند. در ادامه این مقاله می‌توانید فواید داشتن اسباب بازی کم تر برای کودکان را مطالعه کنید.

از زمان‌های گذشته نیز ساختن اسباب بازی و بازی کردن با آن‌ها در رشد کودکان نقش به سزایی داشته است. اسباب بازی‌ ها تنها برای بازی کردن نیستند. آن‌ها در رشد هوش و استعدادهای کودکان نقش مهمی‌را ایفا می‌کنند. اما کودکان امروزی بیش از اندازه اسباب بازی در اختیار دارند.

چرا برای کودکان بیش از نیاز آن‌ها اسباب بازی خریداری می‌شود؟

امروزه اکثر کودکان صاحب تبلت، کامپیوتر، اسباب بازی‌های نور دار و صدا دار، توپ‌ها، ماشین‌ها، عروسک‌ها، حیوانات کوچک و یا خانه اسباب بازی بوده و خانواده‌ها نیز مدام در حال خرید اسباب بازی‌های بیشتر برای کودکان خود هستند. این کار والدین دلایل مختلفی دارد، اولین دلیل این است که والدین دوست دارند هر آن چه که خودشان نداشته اند برای کودکان شان تهیه کنند. دلیل دیگر احساس گناه است؛ به خصوص مادرها و پدرهای شاغل و والدینی که از هم جدا شده اند. آن‌ها نسبت به فرزند خود احساس گناه کرده و تلاش می‌کنند تا با خرید اسباب بازی، حس گناهکار بودن را در خود کاهش دهند. معمولا کودکانی که بیش از اندازه اسباب بازی دارند با گذر زمان نسبت به هیچ وسیله ای هیجان زده نمی‌شوند.

برخی از کارشناسان معتقد اند که اسباب بازی‌های دارای نور و صدا بی مصرف هستند. اگر به دوران کودکی خود فکر کنید متوجه خواهید شد که در آن زمان شما هیچ اسباب بازی نوردار و صداداری نداشته اید. اما از تخیل خود استفاده و چیزهای زیادی را پیدا، ساخته و با آن بازی کرده اید و هوش تان نیز به اندازه کافی رشد کرده است. قطعا کسانی که برای اولین بار قدم به ماه گذاشتند در کودکی اسباب بازی‌های متنوعی نداشته و با بازی در کوچه‌ها بزرگ شده اند.

---

مهد کودک‌های بدون اسباب بازی

طی یک پژوهش در کشور آلمان تمام اسباب بازی‌های یک مهد کودک را به مدت ٣ ماه جمع کردند. کودکانی که به این مهدکودک می‌رفتند یک روز صبح با کلاسی خالی مواجه شدند. آن‌ها ابتدا ناراحت و معترض شدند، اما کمی‌بعد قوه تخیل شان فعال شده و شروع به بازی با اشیاء اطراف خود کردند. در واقع اسباب بازی‌ها وسایلی برای اجتماعی شدن و بازی کردن بچه‌ها هستند. کودکان با خلاقیت خود می‌توانند بدون اسباب بازی نیز بازی کنند.

فواید کم بودن تعداد اسباب بازی برای کودکان

البته که هر بچه ای باید اسباب بازی داشته باشد. اما محدود ماندن تعداد اسباب بازی‌ها، هم برای خانواده و هم برای کودک مفیدتر است. کودکانی که اسباب بازی‌های کم تری دارند اجتماعی تر و خلاق تر هستند. در ادامه می‌توانید سایر فواید کم بودن اسباب بازی برای کودکان را مطالعه کنید :

• کودکانی که اسباب بازی کمتری دارند یاد می‌گیرند که خلاق تر باشند. این کودکان با اشیاء اطراف خود، حتی با یک تکه چوب، می‌توانند خیال پردازی کرده و بازی کنند.( می‌توانید شرایط ایجاد کنید تا کودکان با طبیعت ارتباط بیش تری داشته باشند. )
• کودکی که اسباب بازی کمتری داشته باشد قدر آن چه را که دارد، بیشتر می‌داند. زمانی که برای کودک زیاد اسباب بازی بخریم خیالش راحت است که در هر صورت وسیله جدیدی برای او تهیه می‌شود. در نتیجه برای آن چه که دارد ارزش قائل نخواهد شد.
• کودکانی که اسباب بازی کمتری دارند اجتماعی تر می‌شوند. آن‌ها هم با هم سن و سال‌های خود و هم با بزرگ تر‌ها راحت تر ارتباط برقرار می‌کنند و می‌توانند زمان بیش تری را با آن‌ها بگذرانند. کسانی که در کودکی فرصت صحبت کردن بیشتری داشته اند در دوران تحصیل دانشگاهی افراد موفق تری هستند.
• کودکانی که اسباب بازی کم تری دارند از وسایل خود بهتر نگهداری کرده و اجازه نمی‌دهند آن‌ها به راحتی خراب شوند. زیرا می‌دانند که بلافاصله اسباب بازی جدیدی برای آن‌ها خریداری نخواهد شد.
• کودکانی که اسباب بازی کمتری دارند بیشتر کتاب می‌خوانند و بیشتر به فعالیت‌های اجتماعی توجه می‌کنند. این کودکان نقاشی یا رنگ آمیزی کرده و به موسیقی بیشتر علاقه نشان می‌دهند. همه این کارها در رشد کودک تاثیر به سزایی دارد.
• کودکانی که اسباب بازی کم تری دارند از منابعی که در دسترس آن‌ها است به بهترین نحو استفاده می‌کنند برای مثال: اگر اسباب بازی سفینه فضایی نداشته باشند از پاکت شیر به عنوان سفینه فضایی استفاده می‌کنند.
• کودکانی که اسباب بازی کم تری دارند، کم تر دعوا کرده و شراکت را یاد می‌گیرند. (از نظر معنوی یاد می‌گیرند تا اسباب بازی‌هایی را که دیگر مناسب سن آن‌ها نیست یا دیگر با آن بازی نمی‌کنند، به افراد کوچک تر از خود و یا کودکان نیازمند بدهند. )
• کودکانی که اسباب بازی کم تری دارند تمام خوشحالی و خوشبختی را در وجود اسباب بازی‌ها نمی‌بینند و اشتیاق بیش تری به یادگیری نشان می‌دهند.
• از همه مهم ترکودکانی که اسباب بازی کم تری دارند خصلت سیری ناپذیری پیدا نمی‌کنند. کودکانی که هر آن چه می‌خواهند از طرف خانواده آن‌ها تامین می‌شود؛ هم در کودکی و هم در بزرگسالی تبدیل به افرادی همیشه ناراضی می‌شوند.